วันเสาร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2550
ไม่รู้(จะจบเช่นไร)
วันพฤหัสบดีที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2550
ความสุข..ที่ได้จากการคาดหวังในความรัก
ทุกคนยอมรับว่า..ความรักคือสิ่งที่สวยงาม
เป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนาแต่เมื่อใดที่ความคาดหวังไม่ได้เป็น
ไปตามที่เราคาดหวังไว้สิ่งที่เรียกว่า “ความเสียใจ” ก็ตามมา
แต่สิ่งที่ทำให้เราเสียใจนั้นไม่ได้เกิดจากความรัก
แต่นั้น...คือความผิดหวังจากการคาดหวังในความรักต่างหาก
แม้ว่าความคาดหวัง อาจดูเป็นสิ่งเลือนราง
และทำให้เราต้องเจ็บปวดอยู่เสมอๆ เมื่อผิดหวัง
แต่ในมุมมืดของความคาดหวังก็ต้องมีสิ่งดี-ดีสิ่งหนึ่ง
ที่แฝงตัวอยู่ในความคาดหวังที่เรามักจะมองข้ามมันไป “นั้นคือความสุข”
สุข..กับการที่ได้รอคอยสุข...กับการที่ได้หวัง
สุข..กับการที่ได้จินตนาการตามที่ใจเราต้องการและ
สุขกับการพยายามที่จะทำให้ความหวังนั้นเป็นจริง
ถึงแม้มันจะเป็นความสุขเพียงชั่วคราว
และตอนจบของความหวังก็คงจะไม่สวยงามอย่างที่เราคาดหวังก็ตาม
แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็ยังได้เกิดความสุข
เพราะฉะนั้นความคาดหวังไม่ได้จะเลวร้ายมากนัก
หากเราเหลือกที่จะหยิบแต่สิ่งดี-ดีที่เกิดจากความความหวัง
มาเป็นกำลังใจในการที่จะสู้กับความเป็นจริงต่อไป
แค่ได้ทำเพื่อรักแท้แม้เธอจะมองไม่เห็นก็ยอมใจก็พร้อมเป็นให้ทุกอย่าง ไม่เคยสักครั้งที่ใจจะท้อทำด้วยหัวใจนั้นคือคำว่ารักแท้ในใจที่มีจากฉันถึงเธอและจะพร้อมเคียงข้างเธอไปด้วยรักเสมอที่มาจากใจ ฉัน ให้ เธอ